Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/727

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

hagt iin autirp sâuei ar vc m1 liius martir, has ur foul n <lud c zcftuctfle-votion d’el lclw.é. Alnrtin, pchani e vennépont sur er hùiiâonnc, ealter-^us en dud ancién liag c Itoulcnnas guH-hai Eiuuhiie er inartir ft oé inou-* retenou, hng enarnzerc pêlianieu en doé arulnret er ninriir. Ilanni n’elhts laret nilraa vml dcliou. Kr Sant c yas nri de d’er diapeiiñ-zé guet lod é veuèh, hap én c s;m ar êr hé. ean c bedas Douô de rein dchou hanaliueirt pilme e oé interret érmu. Ur momand goudft, ean c remerquas én tu cleye deliou ur st|ira'd horrible, de liêliani é oidrénas r.onze ha laret pdtne oé. Er sfftmul e tarasc ôe wl lair, (tèhani e oé bei laitel a gaus d’é ilorlaïUeu hng e oé inotiret guet er bobie avel ur martir. ICn ot assislan-dèd e glcuas er voèh. maes Manïi» hemb-r(uin è hùcbs er srpmïd. Gobcr e ras tpientéh distnipeiu en aulfcr-zé. ])oué en doé destineler Sânt-mên aveit achihue dismantein er baynn-najte é escopti Tour luig él lcliieu aral a France. lin liscob santel-men e lahouras fiuct cournge, betag esposein liès é vulié, eit converlissein er bavannèd e oé lioahér vro-zé. Kiira ne oé capable d*en an esteïn : ne zougé na poèn nm latigue, na persecutioneu ert "ulolâtrèd. Discarre e ré partout tampleu en idolcd hag er giièpcré e oc seliel èl sacret gnet er bayannèd. Un dé ma liurn gavas én ur vourh carguet a idolâtréd, er Sant, goitdé cn fiont perdèguet deliai. ou anjtageas de ziscarre ur binen e oè ènou hag e oé respectet-bras gnet er hoble, Fr Layannôd e laras dehou : * Coutani-omb d‘hi zure! d’er guias, maes a gondilion ma cho-mehet édan-d hi. En Escob santel, pousset drè uri inspiration divtn, e goussantas (jueotéh. hag hum laqmis èn tu ma lelré couèlie er hùén : er bayaiitièd e sellé é varhue èl assnrct, ha lumi rejocissein e rent déja de voul delivret ag im anemis bras d’ou douéèd; imes (ie oè presle er hùèo-zc d‘ni‘ fïastrein. Martin e ras signe er gmèz, hag er bincn e sùuas èl poussct drd un tau! .Tliué] Iiag e gouéhas èn tu aral : er bayannèd, péré hum gredéènou é surtè, é vèhè l>et lahet, ipienavé m’ou doè têhetlmair. Kr Jioble, énou presant. souèliet é Jiiiclet un dra <|uer marveillus, e houtennas bonl instniget ha reccu er Vadient. Marlin e rè baiisséin ilisieu pé covamleu è léh en iñmplen en doè dis-trugct hag e gontiouasdJiobér parlout mirarleu. É Trève, ean c hùelias d‘tir verli par;aliti<], pèliani e oé preste de verhuel, én ur zivïrecn hè bèg tapenncu ag en ivlc en tJoè beniguct. É Faris, ean e hùelhis ul lùvre e gavas étal dorer guér-zé, én nr voipiein dchou hag èn ur rnin d-ehou.é vénédiclion. Aveit ranleiner yehètl d’cr rè ghin, asscs oè tonchein en na.t ag é zillad. Pe yas de Ghartre, er Sanl e drcineinas dré ur gucr, è pc* hami ne oè meit idolâtrèd. Hidèc e rant ol aveilcr giiélel. Kn Fscob sautel, touchel drè gompassion eit er lioble-zé, e sânas é 2eitlega<l trema en nean hag e bedas Doué de rein dehai er sclicrtlér ag er Fé. Conze e ras dehai ag er gùirionnceti a salvedigueah gtiet quement a nerh liaga zous-icr, ina oc bet fcincrifucté oé er Sperèd-Sanlel e gonzéén-ou. Ui* voès, péhani e zé a golle hé mnb unique, en <Iegassas -dehou hag ér suplias d obtencin gtiet é Zouè m’en délic rantet dehou er vuhé. ïlartin, èn nr gonsrderein penaus nr miracle èr circonstance-zé, en <lélié secouret mat convcrtissein en dud*zè, e adrcssas é lieden de Zouè, e ressuscitas er hrouidur diracol er boblc bag er rantas d*è varn, pchani e oc lüen a joc hag a admiraiion. Er bayannôfl-cé e lare quenléh è venneul adoreinlïoué Martin : hum durele rant doh é tlreid, én urhoulenneguet-ou er Vatliem.