Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/734

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

i1.' \\ coutant ; fimtein e ré dehai hoali m'en déhé er Sant forcet er hroaidar de zisclaeriein pthne e oé tarl delion: ma>s Brïce e resooiulus ne oé fjtiet é affer (fuement-oé. * Erhoalli-é aveit-nn, emé-enn, ma on discnrguet, ne zelïan fiuet gobèr cnrKtiein un arai. » Er miracle-?é e oé bel q«e-méret eit nn effèd a sorcerenh. ha lïrice c gredas distannein en dud furiet-cé dré ur miracle aral. Ootigue e rns én è luibid beta lic sant Martin gleu allumet, hemb nc oé bet losrpiet è habld. Er mirncleu-zé en dché deliet coutantein peb-nnan ha discoein d’en oi c inno^nnce; macs rlarne ag en abituntêd e chomns neoah nhurtet én ou saiuimant: forbannein e rezant memh erSrint er mae/. ng er gtiér, tia laquat e rezant un Escob nral én é léh. Brice, iloii hum hñélet oulrnget èl-cégueté boble , e adoras |ngemanteii jtiste en Euti ti-noué : hana-liuein e ras é oé pimisset guet jtistice, a balamor men doé ean-memban-jtiiict bag outraget sanl Wartin. hn dispriset é aviseu mnd. yimmére ras er resolulton de vonnet rle ftome aveit hum glemnie doh en Tad santel er Pab. Er Snnt, rlurand er seih vlni ma chomas énou, e rlremeinas casi ol en amzér-zé é pedcin hag é ouilein dirac Dotié, eit obtenein guet-on er pardon ag en offanceu en doègroeit rlesant Marlin, péltñmi en doé annoncet dehou ol er péh e souflré. Er Pab e hanahtias é innoijrince hag è ordrénas dehon retorne d’é escopti. En Escob sanlel e gavas en abi-tandcd a Dour gùel dïsposetèn éandrèd. Condnie e ras hoah en escopti-zc abad seih vlaï, én ur ziscoein d'en ol esampleu bras a santeleah hag a benigen, ha monnet e ras de receu én nean er gouron cn doé méritet dré é batiantaet vras, ér blai 444. ' SteOfiErm. ' Er Sanl-men, dïspriset, accusel é gueu hag anjuliet guet é bohle , e soulTras toutguet resignation de volanlé Doué, ha guel ur sperèd a bc-nïgen , èl ur satisfaciion aveit é fauieu ircmeiriet, Er firg.on-zc é telmt sôuffrein cn aflliclioneu e arrihue guet-n-oh. È! péhour, hni c zelie soul-freïn ér bed-men, carer pèlièd e vérite howt punisset: mnne retpenigen, hui e vou ol colht, emè .lésns-Chrouisl. Ne lalle quet d‘oh ncoah souf-frcin, ne huès quet er hourage dTiobér pcnigen. SVn croh-bui eurus ma ra Doué d'oher moyaud d’hobér penigen dréer poénien hager hroé-zieu e zegasse d'oh, pc e hermette d’er bihannan ma arrihuanl gnet-n-oh. Pe zelict enta souffrein, r.e gollet quet er mérite hag er fréli a hou souffranceu: soulïret hemb bnm gïemme , ba bemb murmurein : douguet hou croéz , adoret hou croèz, câret hou croéz. Mar sonffret hemb rfeson, mar goai gonzér a han-ol» êgueu, tnar d’oh dispriset ha goapeit,chongeèten ehuès méritet er bocn-zc avcit pèhedeu aral, péré e luiès commettet, eit péré é leliet souffrein ha gohér pc-nigen : chonget é permette Doué quement-cé aveit é hloér liag nveit hou prassan avantage ; souffret aveit Jésus, souffret gnet Jésns, souf» fret avel Jésus. Ueceuet er boèn-zé, er groéz-zé èl ur merche ag é ga-ranté : car ur merche-é é falle tlehou hou espergncin èr bcd aral, pe za d’hou castiein ét*bed-men. Earet nezé :juste-oh , men Donè; méritet c mès quement-men ha hoah davantage : groeit-d’ejgn, m’en Doué, souf-frein ér bed-men pr péh e bligeou guet-n-oh, ér fae^on ma pligeou guet-n-oh ha quehèd èl ma pligeou guet-n-oh. O men Doué , nVm espergnet quet cn amzér, meit ma espergnehet én éternité.