Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/79

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

hag e ve- riias dré c verluyeu bout lianhuet lie vout Escob a Darragoue, pébanï én amzér-zé e oé er guér principalan a Spaigne. Er Rugnl santel-men, donguei èi ma oé eit gtoèr en Eutra-Doué hag eit salvedigueah en inean-neu, e veillé iiernb cesse ar er boble a béhani é oé cai’guel. Hum aqùit-tein e ré ag é ol zevérieu én ur faegon quenarlmirable ha quer carantéus, ma oé careL hag istimet guet er bayannètl memb : maes ag en ol aclio-neu sanlel en dès groeit abad é vuhé, n’hanaiiuamb benncn nameiter circonstaneeu ag er martir glorius, dré béhani en dès pliget guet Doué courounein é vertuyeu. Durand er bersecution allumet dré en ampeleurèd Valerian ha Galban, Emilian, goarnourag er brovince a Darragone, e ordrénas arrcstein er Sant-men guet deuag é ziacrèd,hanhuet Augur hag Euioge. Fructueux en doé hum dauletaré hulé aveit tjuemèr un tamicqrepôs, pe arrihuas ur vanden soudardèd étal en or. En ur gleuel en trous e gussent, ean c sauas quentéh, e ziguéoras en or hag e yas d'ou havouét. Er soudardèd e laras dehou é oentdeit, a berii er goarnour, dfer lilasque ean hag é ziacrèd. « Preste-on d’hou hélie, emé er Sant: damb; maes neoab, mar * permettet d’eign, me guemérou mem bolteu. » Goudé-zé, ind e hé-iiasouzri ersoudardèd, péré ou lionduïas d’er prison. En Escob santel, laen a joé é liiiclet é oé galhuet guet Jcsus-Chrouist de receu er gourou a vartir, e accouragé er ré e oé guet-ou hag e dremeinas en noz én ur beden coniinuel. Èr grechénion ag er guér, pe gleuezant laret er péli e oé arrihuet guet ou Bugul, e ridas d’er prison ett en assistein én é zobérieu tamporeï, hag eil hum recommandein d*é bedenneu. Fructueux e gonsolé er ré e yé d*er gùélet, hag e ré dehai é vénèdïclion. Goudé ma oent bet huéh dé ér prison, er goarnour e ras dehai com-parissein dirac-t-ou, hag e houlennas guet Fruclueux mar hanahué or-drénance en Ampeleurôd. « Non pas, e rescondas er Saut, n’hanahuau » quet quement-cé; mges me zisclaerie dToh é-on crechén. » — « En » Ampeleurèd, emé Emilian, en dès ordrénet inourein douéèd er ran-« teleah. » — «Aveit-on mé, e rescondas en Escob , m‘inoure un Douè, » péliani eu dès groeit en nean hag en doar ha quement-tra-zouén-hai. » — « Pelra! emé er juge, ne liouiet quet-liui é hès douéèd? » — « Na-ren, ne bouian quet, e rescondas Fructueux. * — « Hama, e laras er goarnour , hui èr gouiou touclmnt. » Er Sartt, ér momand-cé e sauas é zeulegad trema en nean, hag e hum laquas de bedein. Goudé-zé er juge e interrogeasehué eneu ziacre, péré e rescondas guet un hardéh-t<et santel é adorent er niemb Doué e adoré ou Escob. Nezè er goar-nour e brononèas er santance a yarhue inenib dehai ou zri, hag ou hon-dannasde vout losquet é bihue. Pe oent conduiet d’en amphitliéâtre , é péh léh é telïent boul laqneit d’er marhue, ol er bobïe e ouilé, rac er Sant-men e oé câret, non pas hemb-quin guet er hdelèd , ïnaes lioah guet er bayannèd niemb, pcré en doé ur respect bras aveit é vertu. Er grechénion e oé aflliget ag uu tu, ha coutant ag en tu aral è lmélet ou zad spirïtuel preste de receu ergouron a hloèr. Ur ré benac, touchei dré gompassion doh en Escob santel, e vennns presantein dehou ar en hent ur hùirennad deur ha gùin, aveit rein nerh dehou; maes èl ma oé en dé-zé ur gùinér, péhani e oé ordinseremant un dé yune aveit er grechénion ag en amzér-zé, er Sant e refusas, èn ul laret ne oé cjuet arrihue en ter de dorrein er yune, rac ne

» 62 BUÏIÉ