Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/816

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

EH SJRKT. sii|tliein er Sant ü’obfencin delii cn usoge a hé (lourne. Un noz mn oé é pedein gtiet un devotion gredus. Corantin e apparissas tlelii glorius ha ligùernus merbet, hag e laras dehi : « Me nierli, a p'hon pou grateil im drâ hcnac de Zoué pé d’é serviterion, ne yet C|uel a hum zislaret, maes accomplisset guel joé hou promesse; quérhet arlioah d’en ilts, pedet ar er rnem bé ha hui e vougùelleit. > Kn trenôz, er verh*cé e yasde hedeinar vé er Sant: chome é ras morgoustpiet; Corantir» e npparlssas hoah hag e laras deiii é oé gùelleit. Dihune e ras quentéh ha hé dourne e oé quei lilire èl aguênl. Hi e drugairéquas I)oué lia sant Corantïn. Cr Sant-men e zou patrom a escopli Quimpér, a béhani é ma bet er helan escob. . Kefle\ivnt Kr Sant-men hum aqùittas guet fidéiilé ag en ol devterieu ag é gargue santel. Ar en devmrieu, ar en obligatïoneu ag er slad é péliani é viltuamb é véhemb juget un dc. Peguementa' dud zou neouh, péré ne rant quel re-fleylon ar un dra a gonséquance èl honèh! Pebéli conle n hnn bou-ni, peb-unan a Iian-amb, de rantein de Zoué ar en article-zé! Hui, pâr eMUÏiple, ladett ha mameu, hui e rescondou dirac Doué aveit hou pu-galé : rantein e reliet conle ag er sourci e zeliet hou pont a nehai, d’ou instrugein, d’ou horrigein, d*liobér dehai larctou fedenneu de vitin lia de noz, d’ou hasse dén Overen, d*er hatechimc, degovessat, dou fu-nissein pendint divodeslc cn ilis, pedouyant, pe hantant fal compagno-neah; mare liuès hum aqùittet a hou levoer, peliéh gloer, pebéh couron aveit-oli! ma?s mar e huès manquet d*èr gobér, péh sorte poén, péh sorte tourmant, ailas! w e£ 4 tf iDl

$ EN DniZÈCVÈD DÉ A VIS E!f AVÈSD. SANTÉS MJCl, CUPïUIltS IIA MARTIRÉS. Er Santes-men, guenédicq ag er guér a Syracnse, é Sicile, e zisquenné a dud noble ha pinbuiq, hng en dôc a vihnnic un inclination vras eit er vertu. Côlle e ras hé zad én amzér ne oc lioali meit croaidur; maes Eu-tjchi, hé mant, e guomérns sotirct d’hi dessau é dougeance Doué ha d’inspirein dehler snnlmianleu brassanazcvotion. Lnci e brolittas merbot a hé instructioneu, ha prometlein e ras de Zouéconservein hé gnérhuet abad hé buhé ; mse$ goarnc e ras lié rôscgrèd; ha hé mam, péhani n'en doé <iuet lianùucdigueali erbet a guement-cc, pe hùélashe inerhén oaid de guemèr ur stad a vuhé, e gonzas dchi a ziméein. Mses er Santès, pè-h:mi en doé déja consacret hé gùérhlsct de Jésus-Chrouist, e beibs.lié mam de hortos, èn ur rcpresanlein dehi é o^ hoali rai youancq Iia n Iii doé'quet brassoh desir eit dc chome guei-ïii. Eutychi,e oé bel atlnquet nezèguet ur hlinhuèd bras, lia Luci iii soi-gnégùellan ma ellè; mses é hùèleté oè inulil cn ol remèdeu, ha touchet é hiièlet hé stad triste, hi e gonzas delii a vonnet ar vésanlés Agathe, péliani én amzér-zé e rè miracleu bras ér gtiér a Gatane. Monnet e rezant on diliue nssamble, ha stouyet nr vè er Vartirés, ind e arlressas dehi pedenneu gredus ; ma>s Luci, fatiguet :ig er voyagn ; e oé bet somprenet guet er housquet. Dnrand mn oé morgousquet, sanlès Agaihe e apparissns dehi, én ul Inret: « Perac c houlennet-