Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/854

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Icm : monnpt e ras jïoiidé-zñ de lierdñgne en Aviel én Asie .1 hag é zc-meurance orJinaur e oé er guér a Kplièse, é péhani é rcssuscitas nn dén marhue. Convei tissein e ras der Fé casi o! er vro-zé. ha lD(]uate ras es-cobèd én ilisieu en doé formêl. Un douslér iKlmiralde en doé eii lou-chein calonneu er ré e yé d’er chelenet j maes comhnitnl e ras guet cou-' rage en liérétiquèd, péré e gommau^as a nezé stréimein «r fans doclrin. Kti Aposlol-men e hralicpié penigenneu nisie : jama?s ne znihré a goic<j, ha n*en doé eit gusqLiem:mt, meit nr rochaed hag ur vanteï lin. Durand perseculion en ampeleur Domilian, Yehane oé het forbannet u Ephèse ha conduiet de Itome. Domitian e gondannas er Sant de voat tanlet én ur gautaer, laen a ivle herhuidant, eit achihtte énou é vnhé ; mws, dré hrsece Doné , sortie e ras henib droug erhet, ha membyahoh ha crihtioh eit ne oé antréel. Er iniracle splùn*zé ne douchas qaet caton en Ampeleur pnyan: fortiannein e raser Sanl éñ inïzena Batmos, é péh lch é scrihuas en Apocalypse, ‘de larel c t livre er rcvélatiottcu, a hé-hani en ol conzeu , cmê sant Jeiôm, e zou cpiement n vislérieu. £exii ne badas meit trihuéh mis: Domilian e zas de verhtiel, liag en Apostol-rnen en doé bel pei mission de rctorne d’er guér a Eplièse. En escohèd hag er grechénion ag er vro-zé er pressns de sciüiue en hisloèr ag en Aviél, ha goudè en dout ordrénet er yune ha pedenncn publiq , goudé en dout hnm breparet ean-memb dré er reirsed.er beden hag er gontamplalion, inspiret dré.er Sperèd-Santel. eon e scrihuas è Avïél. Scriliuet en dès hoali tair lihdr admirabie , péré e ziscoa péh quen ahraset oé é galon dré en lap ag er garanté divin. Sant Yehan e oé intampius merbet eit salvedrgueDh en ineanneu. Deus-lou ma oé coh-bras, ne zotigé quet gohcr voyageu hir, lra souffrein e rc guet patiautcetc ol hoén ha fatigue : disprisein e ré en ol dangérieu, a pe oé quc$tion a iionnie ineanneu de Zotté. Én ur berdègue nn dé én ur guér, toste d’Ephèse, ean e remerquas é mesqne er rée oé doherche-leuet, un dén youancq, péhani en doéur mine agréaf>le: er presantein eras d'en Escob ag er guér-zé,èn nl laret dehou : * Me recommande d’oh en <lén younncq-men; m*el laqua étré hoa teourne èl un tresol, é presance Jésus-Chrouist hagen assarnblê-mcn. » En Escob hum garguas » nchou, hag e bromcttas quemér a nehou er hrassan sourci. Ean el logeas én c dy, en instrugeas hag er formas d’er praiiqne ag er veriuyeu. U’er havas disposet hag instruget assès eitreceu er grreceag er Vadient, ean e ras dehou er Sacremanl-cé , hag ehué er Gonfirmalion liag er sacremantag en Autaer. ma credé gou(lé-zé n'en doé mui nitra de zougein eit ert den youancq-zé, ne veillas quet mni quement ar nehou èl aguènt, ha lausqueïn e ras memh guet-ou rai a liherlè. Tud dibauchet, en doé hel er maleur de hanteïn , ergouniasa nelredicgueu, hag en dén yonancq-zée ancoéhas quônt pêl en inslruciioneu santel en doé receuet, ÏJtim )aquat c rasguei é gompagnonèd rle ridêc de noz dré er ruyeu ha dré cn tyér , de laireah mantelleu lia de gommettein hoah lorfaelteu brassoh. Mouguet en doé en ol rebraicheit ag égonciance . ha n'en doé quet mui esperance erheta salvcdigueah. Donnet e rus anfin de vout cahilein ur vanden lairon ha nudtrerion , hag enn e oéen liani cruellan a nehai. Un herrad goudé, sant Ychan en doé hêtoccasion de zonnel boahd er guér-zé, ha goudé en dout réglet é affa?rieu , ean e laras d*en escoh:

  • Rantet-deïgn en tresol' em boé laqueit étré hou teourne ê prcsance

J i r