Te ziskoueê d’eañ en tu-hont d’ar môr glaz,
En tu-hont d’ar Vuhe, d’an Ankén ha d’ar C’hloaz,
Ar Wenva dudius, leun a zoniou telenn,
Lec’h ma rén war an dud varo Konan Velen.
Ehanet da vale, pa gavas hon zud koz
Douar o digemer en Breiz-Veur ha Bro-Skoz,
Te blegas da gana spered taer ar Varzed,
Te lakas ar gelenn war vuzell an Drouized.
Pa goueas ar walenn war choug ar Vrezoned,
Tec’het beteg Arvor o brôad forbanet,
Te zalc’has gant da vouez gwechall d’o frealzi
E-giz eur mignon koz chomet feal d’o zi.
Aboe ’z eus tremenet meur a zarvoud en Breiz,
Bet warni bep eil tro meur a vac’her direiz ;
Ha biskoaz n’eus gallet hini bet eus outê
Dre nerz na dre gildro kaout an trec’h warnout-te.
Kantvechou zo gwintet an eil dreist egile,
Aet rouanteleziou da heul o rouane
En islonk lec’h ma rénk spluñja kement zo bet ;
Ha te war o dismantr beo-birvidik bepred !
Met, o veañ treuzet kemend all amzeriou,
Ez out deût da veañ soñjer vel eun tadiou
Karget a ouiêgez hag a skiant prenet,
Don lod eus da gomzou vel puñs an Tremenet !
Pa gever eun ti koz, eur voger, eur weenn,
Testou digomz war draou golôet a vougenn,
Vid o harz da gouea, da frega, da vervel,
Poan ebet na vê stard na priz ebet uhel.
