Evel pa vefê an nê
Diskennet war vro Gerne,
E tiston en êr laouen
Mil mouez ha mil kanaouenn ;
Gant an heol e lugern
Glasoc’h-glaz ar meneiou,
Ha dre holl e tregern
Son ar binîou.
Ar c’hleier o font en dro
Gas ar c’helou dre ar vro :
Fant ar Fur ha Per ar Faou
A zo dastumet o daou,
Ken lirzin o doare,
O tistrei diouz an iliz,
Vel mousc’hoarz ar beure
O pokat d’ar gliz.
Meur a lagad a vrunienn
Deus o gwelet o tremen,
Unanet vid ar vuhe
Ha binniget gant Doue,
Hen terrupl ha pounner,
E benn gantan sounn d’an nec’h
Hi koantik ha tener,
Harpet war e vrec’h.
Pegen brao int o vale
Krog an eil ’dorn egile,
Skrivet en o daoulagad
An dudi hag an eurvad !
Pegen kuñv e c’hoarzont
O zellou gantê stoket,
