Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
Eùz holl gìziou ar bed, ez è ré Breiz-Izell
A gàran dreist ann holl, ’r ré-zé ’vel ann awell
Na droont ket bemdez : ann nerz hag ar iec’het
A roont d’ar c’horfou, hag ar peoc’h d’ar speret.
Eùz holl gwerziou ar bed, ré Breiz ’zò da gentan
Ha ’vel-zé pa venn trist, ’n em lakàn da gànan
Eur werz kòz eùz ar vrò, eur werz pe eur zonik,
Ha kerkent da dridal laouenn ma c’halonik ! —
Eùz holl vroìou ar bed, Breiz-Izell da genta !
Na deùz arc’hant nag aour, med zè na rà netra ;
Enò ’ma ’r baotred vad, ar merc’hed a enor,
Ar feiz er c’halonou, ha trò-a-drò ar mòr ! —
*
