— Tawet, tawet, eme-z-han, tad a volonte-vad,
Na skuillet ken a zaelou, setu aman ho mab ;
Na skuillet ken a zaelou, setu aman ho mab,
O tizreï euz ann arme, ma fardonet, ma zad :
Dalit c’hui ma c’horn-butun ha ma ziou bistolenn,
Ar re-ze a roann d’ac’h ewit ho pinijenn ;
Ewit ma c’hallfet laret ho po maget ur mab
Ewit ho glac’hari : ma fardonet, ma zad. —
Dastumet en paroz Duault, (Kostez-ann-anter-noz)
Etre chapel Sant-Efflam ha tossenn Menez-Bre,
’Zo ur c’habitenn iaouank o sevel un arme ;
’Zo ur c’habitenn iaouank o sevel un arme,
Me ’m euz ur mab Silvestrik a lavar mont iwe .
Me ’m euz ur mab Silvestrik ha n’am euz nemet-han,
N’euz soudard bars ar vandenn a gareur evel-t-han.
Me am bo ar vadèles da vonet d’hen goulenn
Gant kalz a dud-a-feson digant hi gabitenn.
Ar c’habitenn, p’hen klewas, da zelaou ’zo chomet :
— Gant-oc’h, denik ansienn, me a zo saouezet !
Fellout d’ac’h trompla ’r roue, ha kaout he zoudarded ?
Touchet hen euz ann arc’hant, d’ann arme renk monet ;
Pa rofac’h d’in pemp kant skoed, n’ho po ket ann-ez-han,
Na euz soudard er vandenn a blij d’in evel-t-han. —
— Adieu eta, Silvestrik, er giz ur mab prodig !
Ma vijac’h chommet er ger, ni ’vije pinvidik !
Me ’m euz un evnik bihan en kichenn toul ma dor,
En un toullik ar voger, me gred eman en gor.
