— Demad d’ac’h, berjerenn, el lann gant ho tenved,
Da biou eo ar zon vrao-se aze a ganet ?
— Ar zon-man a zo grêt da brinses ar Gwillou
A zo gwillioudet war-dro un tri de ’zo…
Ar brinses koz a lâre, er gambr, d’he merc’h henan :
— Otro Doue, emezhi, glac’har ’zo en ti-man !
Me ’wel arru d’ar gêr ar c’homt a Gerwenno,
Breman a zo seiz vloaz na oa ket bet er vro ;
Arru ’eo d’eureuji prinses kaer ar Gwillo,
Breman a zo seiz vloaz na oa ket bet er vro.
M’hen gwel, arru ec’h ê duhont war ann hent-braz,
Daou pe dri c’hant kavalier ’zo a-rok dirazhan.[1]
— Dalet, ma mammig paour, dalet ma alc’houeou
Ha roït d’am c’hoar un darn euz ma braoeriou…
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
— Kerc’het d’in aman, ’mezhi, ma c’houriz ar c’haeran,
’Wit ma vinn mistr ha moan da vonet dirazhan ;
Kerc’het d’in aman, ’mezhi, ma habit inkarnal,
Ewit ma ’z inn dar zal d’ soufr ar maro raktal…
— Na demad d’ac’h, berjerenn, gant hoc’h abit inkarual,
Indann ann abit-se c’hui a zouffro glac’har ;
Hoc’h abit inkarnal, ho tanlelez arc’hant,
Seblantout a ra din ’z oc’h plac’h ur païsant.
Lâret-c’hui d’in, ma dousig, ha gwir am eûz klewet,
Wardro un tri miz amzer a-boe m’oc’h gwillioudet ?
— Me ra fonto aman, ’vel amann war ar plad,
Mar am eûz bet biskoaz ganet na merc’h na mab ;
Me ra fonto aman evel amann rouzet
Mar am eûz me biskoaz na merc’h na mab ganet !
- ↑ Défaut de rime, par altération sans doute.
