Anaaïg Iakob a lâre
Er gêr a Roazon p’arrue :
— Demad ha joa holl er gêr-man,
Pelec’h eman ’r prizon aman ?
— Annaïg Iakob, ma iskuzet,
E-toull ann nor e c’houlennet.
Annaïg Iakob a lâre
Da Fanch ar C’halvez, p’hen gwele :
— Alies ’m boa ho kelennet,
Lêzel ar frod, na rajac’h ket ;
Froder ar butun hag ar gwinn
A denn peurvuia da wall-finn.
— Me ’m eûs em armel tric’houec’h mil skoed,
Penamet ar frod n’am bije ket ;
Hag ewit-on bea froder,
’Zo kouls ha merc’h ur c’hevijer.
— Merc’h ur c’hevijer ’z on bepred,
Me ’c’h a d’ar ger, te na i ket ;
Me ’c’h d’ar gêr, te na i ket.
Ha mar karjes ’vijes deuet.....
Ha Fanch ar C’halvez a lâre
War ar chafot na pa bigne :
— Aotro Doue, petra ’m eûs gret,
Annaïg Iakob ’m eus disoblijet !
M’hi gwel o vont traon gant ar ru,
Gant-hi un abit satinn du :
Mar karienn n’am boa hi disoblijet,
Na vijenn ket bet distrujet !....
Annaïg Iakob a lâre,
Ebars ar gêr pa arrue :
— Fanch ar C’halvez ’zo em dapet
Dre m’hen eûs ma disoblijet ;
