— Ho tad, ho mamm er gêr n’ maint ket,
Et int d’eured ho c’hoar Jannet.
— Mates vihan, d’in-me lâret,
Ur fortun vad e d-eûs-hi grêt?
— Ur fortun vad n’e d-eûs ket grêt,
’Wit un amunuzer ’d-eûs bet ;
N’hen eus netra met he vicher,
Hi, siouas ! e d-eûs ur bugel.
— Mates vihan, d’in-me lâret
Da biou e d-eûs-hi tamallet ?
— Da den na d-eûs-hi tamallet,
Ann dud ’lâr eo d’he breur bêlek.
— Setu ur billet sinet mad,
Ur billet sinet gant ma gwad,
Da roï d’am c’hoar ma holl leve,
D’he heritourienn he goude.
Ar c’hloaregig a gimiade
Ouz tud ann eured en de-se :
Tamm na bannec’h na gomerje,
En kichenn den na azezje :
— Adieu, ma mamm, adieu, ma zad,
N’ho kwelo mui ma daoulagad ;
C’hui ho poa ho mab kloarek grêt,
Met bêlek allas ! na vô ket.
Adieu, ma zad, adieu, ma mamm,
Bikenn n’ho kwelan er bed-man ;
Bikenn n’ho kwelan er bed-man ;
Me ’c’h a brema da glask ma barn !
Digant-hê p’hen eus kimiadet,
Da gavoud ar pab hec’h eo êt ;
He dreid, beteg he ibilienn,
A oa debret gant ar greenn.
’N toull porz ar pab p’eo arruet,
Ter gwez d’ann douar ’eo koueet ;
Ter gwez d’ann douar ’eo koueet.
Ha neuze soudenn ’eo marwet !
Kanet gant Mari Job Kado,
Kerarborn, miz Du, 1844.
