He mageres a iavare
D’ar rouanes, un dez a oe :
— Na terrupl ez hoc’h gloruzes,
A-boe m’hoc’h et da rouanes !
— Aozet d’in krampoes tomm ha lês,
Me ’iel’ d’ho kwelet, mageres.
’N ti ’r vageres p’eo arruet,
Ar vageres d-eûs saludet ;
Ar vageres d-eûs saludet,
Pehini d-eûs d’êhi lâret :
— Et d’ar jardinn da bourmeni,
Da c’hortos lehinn da darewi.
Bars ar jardinn p’eo arruet,
Hi a zo krenn disenoret ;
Hi a zo krenn disenoret,
Gant ur bagad kourtisaned.
Pa oa gant ann hent o tonet,
Ann Dofinn out-hi ’n eûs goullet :
— Ma fried paour, d’in-me lâret,
Na ewit petra a oelet ?
— ’Welet ’m eus ’r c’hraz digant Doue
D’ vea eureujet d’ur roue.
Un abit manac’h d-eûs gwisket
Da hanter-noz ’eo partiet.
Na bars ur pennadig goude
’Teuas ar menec’h da vale.
Bars ar pales p’int arruet,
Goulenn loja ho deveus grêt.
— Oh ! ia, lojet mad a vefet,
Pep a wele-plun da gousket ;
Pep a wele-plun da gousket…
C’hui ’zo henvel ouz ma fried !
