Pajenn:Marigo - Buez ar Sænt, 1855.djvu/353

i7.T«ijnwft» ‘ Ba«t à vit. 137 noz : unaa enezo pehini a voa mud, o veza rdmerqae* un dra bennac a sclerijen e creis ar c’hoad, a ieas rac-eon betec eno evit alumi un torcb sapin, pehini a ser-■vije dezan da c’houlou. Sant Avit a oue soueset o velet e creis an noz un den pehini ne gomse quet nemet dre gestou : sonjal a reas e aile beza ur spes bennac pe un artifiç bennae eus an drouc speret. Goude beza gou-lennet digant Doue ar c’hraç da anaout petra oa, e reas eign ar groas vamezan en ur ordren dezan lavaret piou e voa, ha petra a glasque eno d’an heur-se. An den iaouànc o santont he deod diluguet en un taol , hac o santout e voa dent dezan an nsaij eus ar prezeg, en em strincas da dreit ar sant evit he drugarecât ; goude-se e alumas be dorch sapin , bac e commanças da c’hervel Jie vrenr : he-ma o clevet he c’herVel dre he hano, en em gavas soue-. set ; mæs soueset e one c’hoas mui, pa vêlas ha pa glevas he vrenr mud o .conta dezan ar miràcl. Ar brud eus ar miracl-se a droublas souden repos ar sant. Dont a reetud a bep-tu d'he velet, evit profita eos he alion mad hac eus he instructionon santel. Erfin oajet a ouspen tri-uguent vloas, e varvas evel ma varv ar sænt, er bloas 530. ' REFLEXION. Ar sænt ho deus atao pelleet dious an enoriou ; adal ma _ vonient e oant qnemeret evit tnd santel en ur plaç, e * redent e lec’h ail, hac e clasquent ar solitud. Ar ré humbl, ar re pere a glasq phjout da Zone epquen, a garre çuzét ons an dnd ho vertnzion ac ho entrou mad. Petra a die eta sonjal eos ho vertp pretandet, ar re a gar beza meulet, approuvet ac eslimet gant, an dnd? Pe* bes erreur sonjal ne glasquer nemet gloar Doue, pa garer quement he c’hloar propr ! An nep a vanq a humilité, n’en deus guir vertu ébet. Pebes Mentez- coll ar merit eus he euvron mad evit ur vogueden a enor pe a c’hloar mondea ! Y Digitized by Google 93