menas meur a vloaz, exposet d’an avel d’ar glao ha d’an oll drougamseriou.
Ar fæçoun quen extraordinal-ze da veva, a dennas meur a bersecution varnezàn ; cavet e voe tud pere a zeuas d’e injuria : lod en accuse eus a vanite, re all er galve bigot ha trompler. An hermitet memes eus an Egypt a zeuas d’e amprou : lavaret a resont etrezo, e voa red ordren dezan, abers an tad superior, disquen divar e goulounen, hac en em renta etouez ar religiuset all, ha penaus mar revusse e ober, e vise ur merq assur ne oa quet speret Doue en dalc’he eno ; mæs er c’hontrol ; ma oboisse, ne vise douetanç ebet ne voa dre inspiration Doue e chomme eno ; caç a resont ur religius d’e gaout, evit ordren dezà disquen abers ar Superior ; quentre ma clevas ar Sant an urz en em lacaas e taill da zisquen gant un ær countant. Un oboissanç quer prount a reas ma voe aznavezet e vertuz, ha ma voe leset gantàn al liberte da chom en e blaç.
Eno en em offre da Zoue dre bedennou fervant ; eno e pratique ar brassa austeriteou ; eus ac’hano e prezegue, diou pe deir gueich bemdez, ar binigen hac an disprisanç eus ar bed, da ur bobl infinit a zeue d’e glevet, ha guelet e voe sarrazinet, morianet ha cals a infidelet-all, o tont e foul da c’houlen ar vadiziant, goude m’o devoa guelet ,ha clevet an den santel.
Petra bennâc ma cundue ur vuez quer rust, pehini a eller guervel ur verzerinti continuel ac ur miracl a binigen, en devoa ur speret bepret ingal hac un douçder carantezus, pehini ne ell quet beza separet dious ar guir devotion, ha pehini ne servichas quet neubeut dezàn da gonvertissa quement a dud.
Erfin, goude beza tremenet ouspen daou-uguent vloaz var ar goulounen, uset dre ur verzerinti quer rust, ha leun a miritou, e rentas e speret eürus da Zoue, vardro ar bloaz 462.
Soueset oump o consideri buez extraordinal Sant
