plou bras-se, evit disquez peguer coupabl ha peguen inexcusabl eo ar re a heul an inclinationou direglet eus ar c’hiq.
Eil Reflexion. Santes Ediltrud e deus tremenet he buez en ur burete ac un innocanç dign eus a admiration an ælet memes ; cousgoude Doue en deus-hi affliget dre ur c’hlènvet estranch. Doue o veza ar mæstr eus hor buez, a ell hon emproui dre ar c’hlènvet a blich gantàn. Eürus an hini a ra un usaich mad eus ar c’hlènvet ; neubeutoc’h e sant e boan ha cals a virit en deus. Er c’hontrol an nep a zeu d’en em jala en he glènvet ne soufr quet neubeutoc’h evit-ze ; er c’hontrol crisqui a ra e boan dre e chagrin hac e inquietud, ha peguement a veritou hac a gonsolationou n’en em briv quet ar re pere en o c’hlènvet ne songeont nemet en ho foan, heb songeal er pez a ell o c’honforti en o anquen ! Peguen douç eo da un den clàn suporti e glènvet, pa en em laca da songeal er boan en deus meritet evit e fautou tremenet, ha pa gonsider gloar an Eê pehini a ell da vilitout dre e batiantet hac e resination da volontes Doue.
Ar Sant-mâ quen illustr dre an dispris en deus grêt a c’hrandeuriou ar bed ha dre an innocanç eus e vuez, a oa map d’ar Prinç Ferdinand. Beza en devoa a vianic un inclination gaër evit ar vertu, hac ispicial evit ar burete. D’an oad a seiz vloaz en devoa pedennou reglet, pere ne vanque quet da lavaret bemdez. Ar beden hac ar studi a oa e oll divertissamant. N’en devoa c’hoas nemet nao bloaz pa reas veu a chastete ; ha quer reservet e oa var ar poent-se, na bermete jamæs da nicun de visca na de zivisca.
Sant Charles-Borromee, en ur dremen dre Chatillon,
