guechal an diluch, pa na zonjo den ennan. En amzer an diluch ne oa occupet an dud nemet da zestum madou, da ober dimiziou ha d’en em divertissa : er memes tra a c’houarvezo da fin ar bed pehini a finvezo dre an tân, eme an abostol sant Per, evit rei plaç da ur firmamant nevez ha da un douar nevez e pe lec’h an dud eürus a raï o demeuranç [1] : Me a grouo, eme Zoue, dre c’hinou ar profet Isaï, ur firmamant nevez hac un douar nevez ê pe lech ar poaniou quenta a vezo ancounac’heet hac e pe lec’h e vezo ul levenez hac un eurusdcd eternel [2]. Mæs p’eur e tigoëo ar cenchamanchou burzudus-se ? Doue hepquen er goar.
VI. Cousgoude e vezo guelet certen sinalou pere a annonço deiz ar varn. Ar Scritur a lavar penos aroc an amzer diveza, an Aviel a vezo bet preseguet dre ar bed-oll, penos ar feiz a vezo dibaut etouez ar gristenien, ha penos e teui un den leun a fallagriez hanvet an Ante-Christ, pehini dre e zoctrin hac e fals miraclou a drompla un niver bras a dud : ar re a heuillo e zoctrin, a zougo e verq hac a bersecuto an dud-vâd en ur fæçon estranch ; mæs ar bersecution-ma ne bado quet pell ; Doue he berraï abalamour d’an dud just, hac a zigaço d’o zicour, ha da gonvertissa ar Yuzevien, Elias hac Henoc’h pere a zo disparisset eus a zivar an douar-ma, mæs pere ne dint quet maro hac a chom en ur plaç dizanavezet. An Ante-Christ o fersecuto, hac o lacaï da vervel, mæs Jesus-Christ er fin a lamo ive diganthan e vuez ha digant quement o devezo e heuillet. Goude an tri sin quenta-ma, e vezo guelet an dud oc’h en em zevel an eil a enep eguile ; beza e vezo brezel, famin, clênvejou ar re horrupla ; an douar
