cusi, en em ziscleria coupabl, ha non pas en em iscusi ha nebeutoc’h c’hoas en em vanti, pe en em bompadi, nac ober conchou. Ar goëssion a dle beza græt gant humilite, rac ar pec’her a dle en em gonsideri e præsanç e goëssour evel e præsanç e varner. Ne dle derc’hel e zaoulagad digor nemet evit guelet an niver hac ar grevusded eus e bec’hejou, hac evit en em humilia dirac Doue, evel ar publican e traon an templ [1]. Sul-vrassoc’h e vezo e humilite hac e c’hlac’har, sul-guentoc’h e vezo pardonet gant Doue.
2° Pehini a ra ar pec’her e-unan : an ini en deus cometet ar pec’het, eme ar c’honcil a Drant [2], eo an ini-so obliget d’er c’hoës, non pas dre lizer na dre voyen un all, eme ar pap Clemant eizvet [3], mæs pep-ini dre e c’hinou bac e goms e-unan. Cousgoude, an dud vud-so obliget da goës dre scrid pe dre zîn, hervez o galloud, hac ar re ne ouzont quet langach ar vro a zo obliget d’en em zervichout a sicour un all pehini a zo neuse quen obliget hac ar c’hoëssour da viret ar secret.
3° Secretamant : guechal an Ilis a ordrene coës publicamant certen pec’hejou public hac ober publicamant pinigen anezo ; mæs quemen-se a zo hirio difennet ; n’ez eus mui nemet ur gouent-bennac da bere e permeter c’hoas heuill ar c’hustum-ma, hac en em accusi an eil eguile eus o fautou public, hac eus ar fautou cometet a-enep reglen ar gouent : accusat se justus, deindè surget frater et accusabit eum [4]. Ar goëssion-so brema un accusation secret ; ar c’hoëssour hac ar pænitant a zo obliget da viret ar brassa silanç. An oll lezennou divin ha civil a recommand d’ar c’hoëssour
