Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
E
E leac’h karet he vro, nep a deu d’he zamall,
Biskoaz ne zenaz mamm ; ar vro zo eur vamm all.
Eeun pe gamm, hag hi moan, skeud e deuz eur vlevenn ;
Lagad Doue zo digor e-kreiz kaloun ann den.
Enn noaz omp deut er bed, enn noaz ez aimp er bez ;
Hag a boan d’eur galoun a zo stag oc’h danvez !
E-pad ann noz tenval, e-kreiz ann amc’houlou,
Eo e lugern kaera eunn darn gwirionesiou.
Er bed ne glever ken nemet ar re zo fall
O kaout abek bemdez, o tamall ar re all.
Er bed n’euz kalz a dra iafe gwelloc’h-gwella ;
Ar paour deut pinvidik, pinvidik a falla.
Etre daou-benn ar bed ema ’r maro, tud keiz,
Da dec’het diout-han, Doue a zo ann hent kreiz.