Pajenn:Milin - Furnez ar geiz.djvu/86

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ


Loudourenn goant ha didalvez,
Merc’h ar pec’hed ha mamm ar vez.



M


Madou deut enn eunn taol zo out-ho da zivall ;
Gant-ho weler ann den, pe ez eo mad pe fall.

Ma n’oc’h evit ho marc’h, laoskit gant-han siblenn ;
Skuiza a rai a-bred, ma na dorr ket he benn.

Ma n’en em gavit eaz, sellit oc’h ar re all,
Ha n’ho pezo kement da glemm ha da damall.

Mar kavit da ober eunn dra hag a zo mad,
Grit ann dra-ze dioc’h-tu, anez vec’h divezad.

Mar klaskit eur pried, kenta zo eo goulenn
Hag ez eo fur ha mad, madou e-skoaz zo brenn.

Mar klevit eunn teod gaou o lavaret : Mignoun !
Lavarit evel-d-han ha dalc’hit ho kaloun.

Mar kollomp hor madou, perak klemm gant anken,
Ar bed a ia enn dro, war ar bed ema ’nn den.