Pajenn:Milin - Marvaillou Grac h-koz.djvu/135

118

MARVAILLOU GRAC'H-KOZ

             Ne ro ann aluzen,
Pa wel e toull he zor, o c’hlaouri gant ann naoun,
             Ar paour keaz reuzeudik.
Dont a raio ho tro, diwallit, pinvidik !
Da c’hortoz me lavar : Kaloun mean enn ho kreiz,
             Kristen oc’h ha den kriz.

Pedi, pedi zo red ; mont euz ar bed zo mad,
Ha gwelloc’h, a gav d’in, maga paour, emzivad.

Ar c’henta lavaraz mouga ar baourentez,
Miret oc’h ar beorien da ziskouez ho lorgnez,
Hag hen a voa manac’h, ha roet en doa d’ar paour
Kement vad en devoa : he leve hag he aour ?
Ha dre garantez eo e komze ann den-ze ?
Kredet neb a garo !… Mez d’ezhan pa wele
Eunn den keaz reuzeudik o c’houlenn peadra
Da c’holei he groc’hen, da gaout eunn tamm bara
Ha lavaret a rea d’ezhan e toull he zor :
— « Deut, mignoun, ’tal ann tan, deut affo er goudor !
» Deut da zibri eunn tamm, pell a zo ho peuz naoun,
» Ar pez a zo em zi euz a greiz va c’haloun ! »
Pe ma ne roe netra, eur ger mad euz hor bro ?
— « N’em em zaleit, paour keaz, eur weach all ho pezo ! »
Nann ! nann ! ne voa Breizad, hen-nez ne voa kristen,