9. — Kalz a lavar : me fell d’in servicha Doue gant ma vezin el leac’h-ma ’l leac’h, er garg-ma ’r garg, gant he-man pe gant hen-hont ; gant ma vezin eaz hag hervez va c’hoant a ve koulz da lavaret dioc’h-tu, rak anez ne d-euz den evit kaout netra vad digan-e-omp, anez e tilesfemp ar mad, pe n’her grafemp nemet laosk atao. Evit an doare-ze ar spared ne d-eo mui dilui, evel hualet eo gant ar garantez en deuz out-han he-unan ; ar mad a den neuze d’an den ne d-eo na braz na pounner ; atao ema dindan nèc’h, o veza ma kar ober ar pez a fell d’ezhan he-unan ha ma kav diez mont da heul Jezus-Krist. Ar re a gar Jezus-Krist gant eur wir garantez, ar re-ze a-vad ne garont nemet ar pez a blij d’ezhan hag o veza ma plij d’ezhan ; he garet a reont e peb amzer, e peb leac’h hag enn doare ma fell gant Jezus-krist e ve karet, pe hi a zo enn eur garg dister pe enn eur garg huel. Setu eno ar frouez mad a zav war garantez Jezus, ar garantes-se eo a zo red d-eomp da gaout kousto pe gousto, o trec’hi war-n-omp hon-unan ha war hor c’harantez hon-unan ; ne fell dezhi ober nemet ar pez a zo kaer ha dioc’h he c’hoant. Ha da betra, lavarit, ez eo mad kaout er bed-man kargou huel, enoriou ha madou a-leiz, ma ne fell ket da Zoue her be anezho ? « Gwell e ve gan-en, eme an den euruz Herri, beza eur prenv iskiz, gant ma plijin da Zoue, eget beza eun arc’hel ac’hanoun va-unan. »
10. — Deiz ar varn kalz a lavaro : « Aotrou,
