n’oa ket evit miret da vouela bep vech ma kleve ann offerenn, dreist holl goude ar gorreou.
Ar zant-ma en doa c’hoant, pell a ioa, da guitaat ar bed ; mes he dad ne roe ket a gounje d’ezhan. Abarz ar fin evelato e oue lezet da ober he volontez, ha setu hen dioc’htu enn Urs ann Tadou Jezuisted. Eno ec’h en em gavaz evel er baradoz, hag e oue mui eget biskoaz eunn eal a vodesti hag eur skouer a humilite hag a zentidigez. Aoun en deveze ato da vankout d’ann distera poent euz a reolenn he Urs. Bez’e oue ive eunn eal a beoc’h evit he gerent. Etre he vreur hag eunn eontr d’ezhan ez oa savet trouz ha kasouni divar benn eunn heritach ; mes Loiz, o veza eat d’ho guelet, a lakeaz anezho da veza mignouned adarre evel kent.
Prest goude e pakaz he varo oc’h entent ouz ar re glanv enn hospital ; rak eur blijadur oa evithan beza var dro ar re glanv. Doue a roaz da anaout d’ezhan pe da zeiz e varvche, ha kerkent e kanaz ann Te Deum. D’ann deiz merket e resevaz he zakramanchou diveza, ha goudeze e lavaraz d’he zuperior : « — Emaomp o vont, va Zad. » « — Da be leac’h? » eme ar superior. « — D’ann env, » eme ar Zant. Tremen a eure sioulik d’ann 21 a viz even euz ar bloaz 1591, oajet a dri bloaz var’nn ugent, tri miz hag unnek devez. N’oa ket c’hoaz c’houec’h vloaz abaoue m’edo enn Urs ann Tadou Jezuisted. Ne oa ket c’hoaz belek ken nebeut, nag abostoler zoken : n’en doa resevet nemed ann Ursiou munud.
Ar pab Beneat XIII, goude beza lakeat Loiz Gonzag e renk ar Zent, en deuz roet anezhan evit patroun hag evit skouer d’ann holl dud iaouank. Pedit-hen eta d’ho sikour da ren enn ho iaouankiz eur vuez ur evel he hini, hag evit kement-se bezit fidel eveldhan da veilla bepred var hoc’h holl skianchou, da dec’het dioc’h ar c’houmpagnunieziou danjeruz, ha da lakaat ho poan da ziarbenn dioc’htu ha da drec’hi ann ioulou fall euz ho korf. Evit terri nerz ho kual dechou, grit, evel sant Loiz, brezell d’ho korf, ha n’o pezet ket aoun rak ar binijen.
