E kement leac’h ma tremene e prezege ann Aviel, hag erruout a eure evelse e Milan. Eno e oue kroget ennhan dre urs ar gouarner, hag hema ne espernaz netra evit ober d’ezhan kinnig ezans d’ann idolou. Mes Nazer a jomaz bepred stard er feiz, hag ar gouarner, o velet n’oa ket evit dont a benn anezhan, a lavaraz he skourjeza betek ar goad hag he gas goudeze er meaz euz a gear.
Ar Zant a zride he galoun gant ar joa abalamour m’oa bet kavet din da c’houzanv eunn dra bennag evit Jezuz-Krist. Neuze e skoaz etrezek ar Frans ; rak Doue he-unan her galve da vont di. Hogen, enn eur gear euz ar vro-ze, eur vamm gristen a ginnigaz d’ezhan he mab, a ioa c’hoaz bihanik, enn eur lavaret : « — Me’m euz c’hoant ez afe hema da ober koumpagnunez d’ehoc’h ken na blijo gant Doue ho tigemeret ho taou enn he varadoz. »
Ar paotrik n’oa ket c’hoaz badezet. Nazer a roaz d’ezhan ar vadiziant hag hen hanvaz Sels. Heb dale e ouent taolet ho daou er prizoun, ha Selsik a oue bourrevet enn eur feson skrijuz, Mes treac’h e oue d’he vourrevien, ha n’en devoue ket aoun evit lavaret d’ar barner : « — Ann Doue a zervichann ho parno ive d’ho tro. »
Goulskoude unan bennag a gountaz d’ann impalaer ar pez a rea Nazer e Frans. « — Ne ehane, eme ann diskuiller-ze, da redet ar vro enn eur ziskar ann idolou, hag enn eur ziskleria d’ann holl eo Jezuz-Krist ar guir Doue en deuz krouet ann env hag ann douar. Eur maread tud a grede anezhan abalamour d’ann nerz euz he gomzou hag abalamour d’ar miraklou a rea. »
Ann impalaer a roaz urs raktal dagas ar Zant da Rom. Mes, kaer en devoue, ne c’hellaz morse, na dre bromesaou, na dre c’hourdrouzou, lakaat Nazer da adori ann doueou faoz, hag ar c’hristen kalounek a oue koundaonet erfin da veza beuzet er mor asambles gant ar paotrik Sels ; rak hema a ioa bet ato he goumpagnoun fidel abaoue m’oa badezet.
Ho daou eta e ouent stlapet divar eur vag e kreiz ar mor braz, pell dioc’h ann aod. Mes, d’ann ampoent ma sonje d’ho bourrevien oant dija maro, e ouent guelet, o
