Sant Paol a ra d’eomp he veuleudi e nebeut komzou. « — Lukas, emezhan, a zo brudet e peb leac’h dre he aked da labourat evit silvidiguez ann eneou. » Enn eul lizer all, e hanve anezhan he vuia karet, hag epad m’edo er prizoun e Rom, e lavare c’hoaz : « — Ne jom ganen nemed Lukas. »
Goude merzerenti ann Abostol, Lukas a brezegaz ann Aviel enn Itali, enn Dalmasii hag er Masedoan. Ac’hano e teuaz d’ar Gres, hag eno e varvaz d’ann oad a bevar bloaz ha pevar-ugent. Ne c’houezer ket d’ar just pe seurt maro en devoue ; mes ar pez zo sur eo en deuz bet kalz da c’houzanv epad m’edo o prezeg ar feiz, hag evelse, ma n’e ket marvet dre ar verzerenti, e c’heller ato lavaret eo bet merzer aoualc’h epad he vuez. He relegou a oue kaset divezatoc’h da Gonstantinopl asambles gant relegou sant Andre, ha lakeat enn iliz ann Daouzek-Abostol.
Da genta. — Grit d’ar re all ar pez a garfac’h a ve great d’ehoc’h hoc’h-unan ma veac’h enn ho flas.
D’ann eil. — Grit vad d’ar re a ra drouk d’ehoc’h, ha pedit evit ar re ho tamall e gaou hag a voall-gomz ac’hanhoc’h.
D’ann trede. — Mab Doue n’e ket en em c’hreat den evit koll ann eneou, mes evit ho zavetei.
D’ar pevare. — Goulennit hag e resevot, klaskit hag e kavot, skoit var ann or, hag e vezo digoret d’ehoc’h.
D’ar pemped. — Euruz ar re a zelaou komzou Doue, hag a ra ar pez zo merket ennho.
D’ar c’huec’hved. — Ne varnit ket ar re-all, ha ne viot ket barnet.
D’ar seizved. — Ne’z euz netra kuzet na vezo, eunn deiz, dizoloet.
r zant-ma a ioa ganet e bourg Alkantara e Spagn, hag
a roaz a-vihanik merkou anat euz he zantelez da
