buez sant Eustach a zo daou desteni kaer euz ar virionez-se. Ma ne espern ket he vrasa mignoned, ne vank ket ive d’ho c’hennerza. Rak-se, ma vec’h skoet ganthan, n’o pezet aoun ebet : he zourn madelezuz a zo goest da barea gouliou ar galoun koulz ha re ar c’horf.
vit diskouez d’eomp oa deuet var
ann douar dreist peb tra evit savetei
ar bec’herien, ha n’ez euz stad
ebed a gement ne c’hellfe ket esperout
kaout perz enn he drugarez,
Jezuz-Krist a blijaz ganthan choaz
evit unan euz he ebestel eunn den
hag en doa doare da veza ann nebeuta
din euz a eur c’hras ker kaer.
Ann den-ze oa Maze, unan euz ar publikaned, da lavaret eo, euz a reseourien ar guiriou a veze savet divar ar bobl. Ann dud-ma a dremene peurvuia evit tud digoustians hag heb relijion. Eunn devez m’oa azezet enn he vuro, hor Zalver a lavaraz d’ezhan enn eur vont ebiou : « — Deuit d’am heul-me. » Kerkent Maze a oue gounezet he galoun, hag a guiteaz he vuro evit heul Jezuz.
Prest goude e pedaz hor Zalver da leina enn he di, ha Jezuz a ieaz asambles gant he ziskibien. Hogen, el lein-ze ez oa ive kalz publikaned, mignouned da Vaze, hag ar pharizianed a gave abeg enn dra-ma, hag a lavare da ziskibien hor Zalver : « — Perak ez a ho mestr-c’houi da leina evelse gant ar bec’herien ? » Mes Jezuz, o veza klevet petra lavarent, a respountaz : « — N’e ket ar re iac’h, mes ar re glanv, eo o deuz ezomm euz ar medisin. N’ounn ket deuet da c’helver ar re just,
