eo. Degas a ran deoc’h eta, ar pezh a c’houlenn
ho stomok. It war ho koazez, hag ouzh taol, frer
Goulaouig.
Sentiñ a ran neuze. (Mont a ra war e goazez.) Petra a zegasit din, frer Juniper ?
Penaos ? N’ouzoc’h ket ? Ha n’hoc’h eus ket lavaret din dec’h ar c’hoant bras ho poa da zebriñ un troad pemoc’h ?
Un troad pemoc’h ? Klevit ! Ya, ur c’hoant direizh am eus bet. Urzh ar frer Fransez, avat…
Reolennoù an urzh n’int ket bet graet evit ur frer klañv. Asa ! grit cher vat ! Degaset em eus deoc’h un troad pemoc’h suilhet dispar. Sellit. (Dizoleiñ a ra e blad). Ne blij ket deoc’h ? Ma ! poan gollet e vo bet… Me va-unan am eus suilhet anezhañ.
Eo, plijout a ra din. Re e plij din zoken, gwelloc’h e vije bet din gwaskañ war c’hoant direizh va stomok. Da vihanañ, en ur zebriñ, e poaniin da gaout plijadur an nebeutañ ma c’hellin.
Ma ne gemerit ket plijadur, ne ziazezo ket mat ar pred. En anv ho stomok, ho preur, a zo o c'houlenn anezhañ, hag en anv ar sentidigezh, e roan urzh deoc’h da gemer plijadur en ur zebriñ an troad
