Pajenn:Perrot - Alanik al Louarn.djvu/14

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 12 —

Pa vezemp hen, va breur ha me,
O taouhantera gant Doue,
O labourat betek an noz
Mesiou troët gant ar re goz
Ha glepiet gant gliz o c’houezen !

Nag a blijadur dianken
A gaved da zul pa veze
Peurc’hreat e zlead ouz Doue,
Oc’h en em lettri er c’hoariou
A reas en hor raok hon tadou !

Breman, siouaz, n’eo mui henvel ;
Eat an ebat gant an avel :
Reuzeudik oun evel ar vein.
Siouaz ! va unan var va c’hein
Am eus chachet ar c’har.

Am eus chachet ar c’har. Perak,
P’edon brao bras er gear distak
Ha digabestr, am eus klasket
Fred e kear, ken n’am eus kavet :
’Vel pa vefe mel er c’heariou.
Da lipat ouz ar mogeriou.

Pell diouz va zud, perag ivez
Mont da redek war-lerc’h danvez,
’Vel pa gouezfe var ar ruiou
Aour evel gliz var ar mesiou ?

Perag senti ouz eur stultenn
Froudennus, a dreuzaz va fenn,
Ha mont da glask beza e kear
Mevel kent eget mab er gear ?

Da welet ar c’heariou zo kaer,
A bell o lintri p’o gweler,
Mes pa ’z er enno da veva,
Trumm e sav keuz gant neb a ya.