Evidoun-me ’zo dizounet
Diouz ar c’hoant mont gant aotroned ;
Tapet oun en eun toull louarn
Ha va meudou doun em daouarn
A zo kouezet.
A zo kouezet. Eur mestr am eus
Ne dal kel an dillad an deus ;
Louarn eo, war a leverer
Dre lez-hano ha dre vicher,
Hag alvokad eo a lavar,
Diez kenan kaout d’ezan e bar ;
Ar pez ’zo gwir ha gwir bater
Eo eur gaouiad hag eur riblaer,
Ha mar deo aotrou, me lavar
Eo kouezet eus a lost ar c’har ;
E stal e stalik ’zo troet,
Eat eo e zouc’h da vinaoued.
Daoust ha pinvidik e chomer
Pa ne rear man eus an amzer ?
Penaoz ivez ne vefe ket
A bep seurt siou fall karget ?
Al labour eo hag ar beden
War hent ar mad a zalc’h an den.
Nep piou bennak ne ra netra
A zesk an droug da nebeuta.
Al labour eo hag ar c’houezen
A vag hag a yac’ha an den,
Ha va Lan, e leac’h labourat,
’Vez aman hag a-hont dalc’h-mad,
O vont eus eun ti d’egile
Da glask e lein pe e vanne.
Hag e keit-se me rank tremen
Gant bara zeac’h ha dour hebken.
Hag ar pez a zo gwasoc’h c’hoaz
Eo emaoun var nez mont en noaz.
Eur pillaouer, mar am gwelfe,
Truez ouzin a gemerfe
Hag eus e zac’h e roffe d’in
Gwell eget n’em eus var va c’hein.
