Pajenn:Perrot - Alanik al Louarn.djvu/19

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 17 —

Daoust ha neo ket da c’houel Mikeal
E teuiz davedoc’h e leal,
Varlene da genver hizio ?
Emaoun ama ta bloaz a zo ;
Ha ma fell d’eoc’h e kendalc’hfen
D’ober ho kegln, e karfen
Ho kwelet o rei, n’eo ket ’ta,
Va goprou koz d’in da genta.


LAN

Sell, ya vad, gwir a leverez :
Ne zonjen ket e pe zervez
Edomp hizio. — Nan, va Doue,
Dinec’h e oan, ha koulskoude
Deiz gouel Mikeal hag an Ankou
A ra kalz a jenchamanchou.

N’eo ket da laret e c’hellfen
Rei d’it dioc’htu da wenneien,
Rag gouzout a rez difazi,
Abaoue m’emaout e va zi
Ne ran ket ’aour gant morzoliou.


PRIMEL

Oh ! anat eo d’an oll, aotrou,
Rag ne gouezaz bizkoaz an aour
E godell eun den dilabour.
Gwechall, bep prosez a veze,
An oll aman ho koulenne.
Ne vezit ken divar an dour
Hag an oll ho lez dilabour :
Dibreder e vezit bemdez,
Petra dal d’eoc’h ho kouiziegez ?