Setu aman eta eur zoudard kristen hag an evoa gouzanvet poaniou kri evit Jezuz-Krist, a oa bet kaset gant ar boan betek pal ar maro ; berad ha berad, an evoa skuilhet e vue etre daouarn Doue ; ne vanke ken d’ezan nemet skuilh ar beradig divezan, hag e oa tizet gantan raktal kurunen peurbadus ar zent. Siouaz, sevel a ra, — a-boan ma c’hell sevel, — ’n em stlejan ra betek dor an ifern, ha skuilh a ra ar beradig divezan-ze eus e vue etre daouarn Satan !
’N eur grenan e c’houlennomp ha penôs e c’hoarvezas kemend-all ? N’ouzomp ket ; mes ar pez a c’hellomp gouzout eo an doare da ’n em viret diouz eur gwall-eur ken hirvoudus.
« Ankouaet am eus, eme ar profed, dibri ma bara, ha setu on ’n em gavet gwan ha dinerz. »
Ar bara-ze eo korf Jezuz-Krist, en sakramant an ôter. Biskoaz ne oa bet mui ezom anezan eget hirie. Tudigou paour mac’h omp, touellet, mezevennet, dallet gant geier ha safar ar bed, n’ouzomp ket, n’hallomp ket anaout, tanva, briata lezen an Otrou Doue, anez eur skoazel holl-c’halloudek. N’hallomp ket parean da vat ar gouliou grêt en hon eneou gant ar pec’hed, anez eul louzou c’houek meurbed ag a dizfe betek gwrizien an ene ; n’hallomp ket, drezomp hon unan, ren eur vue gristen na kontan war eur maro kristen. Hogen, sakramant an ôter eo al louzou c’houek, ar skoazel holl-c’halloudek.
Mar tarempredomp anezan, en stad vat, e silo en hon diabarz eur sklerijen trec’h da holl vougennou ar bed ; eun nerz da barean hon holl gouliou.
N’en em gavfomp ket, d’hon heur divezan, nec’het hag ankeniet, o vezan kerzet dizonj ha dibreder betek eno ; ’n en em gavfomp ket gant gouliou war hon ene, ha ne ve netra da Satan o digeri neuze, a rei d’ei tol ar maro.
Magomp alïes hon ene gant korf ha gwad Doue, ha ne vefomp ket diskaret gant stourmad an heur divezan.
