ac’harit-Mari Alacoque a deuas er bed en Lhauthecourt, en eskopti Autun, d’an 22 a viz gouere 1647, de ouel Mari-Madalen, hag a oe badezet tri de goude, da genver gouel sant Jakez.
Sklerijennet ha kennerzet gant an Otrou Doue, e valeas war hent ar zantelez adalek he blaveziou teneran. Ne oa c’hoaz nemet eur bugel hag e kave he dudi o chom en iliz, war he daoulin, he daouarn kroaziet, da ginnig he c’halon d’he fried eus an nenv. Ar binijen, evel eur c’harziad spern, a vire dinam bleuniou he gwerc’hded. Da eiz vla e kollas he zad ; he mamm a oa yost gant ar c’hlenved hag ar gozni ; bezan he devoe neuze kalz da c’houzanv abeurz ar plac’hed hag ar mevelien a veze war-dro an ti, mes kemer a reas skouer war an hini a zo dous hag izel a galon, hag en berr amzer, daoust d’ezi da vezan en kreiz ar bed, e pignas uhel en skeul ar zantelez. Da nao bla, e oe roët ôtre d’ezi da dostât evit ar wech kentan ouz tôl ar Zakramant, meulet ra vezo. Bara an Ele a reas da dân karante Doue kregi kement en he c’halon, ma weled, kouls lavaret, ar flammou anezan o sevel betek he genou hag he daoulagad. Bodan rê endro d’ezi ar vugaligou, evit deski d’eze gwirioneziou ar fe.
O vezan roët he ger d’he fried eus an nenv, en em den-
