den maro hag ouz ar re a oa ouz e heul hag a lakas aneze da brometi d’ezan en em rajent kristenien, ma tiskouezje dirake gwirione e relijion, o lakat an hini a ouelent d’ezan da zevel eus a varo da veo.
Hag hen d’an daoulin hag ober eur beden kalonek. Kerkent, Jovinian a zavas en e zav :
- Bras eo, emezan, an Doue a embann Julian. Ni a adore an drouk-sperejou ; me ’m eus o gwelet en ifern, elec’h ma c’houzanvont poaniou hag a bado da viken.
Ar mirakl-ze a zigoras o daoulagad da eleiz a baganed hag a reas d’eze goulenn ar vadeziant.
An eskob santel, goude bezan labouret daou-ugent vla bennak da gristenan e eskopti, a varvas eun hanter-devez bale diouz ar Mans. Digaset e oe gant lid e relegou da vered kêr, ha breman c’hoaz, en iliz-veur a zoug e hano, e virer darn aneze, gant kalz a enor. Ar Vretoned, en amzer goz, o devoa eun devosion vras da zant Julian.
Hirie, e rêr ive gouel sant Abibon, e wir hano Diboan, enoret en eskopti Kemper hag en Plevin, eskopti Sant-Brieg. Pedet eo ’vit eneou ar purkator ha ’vit ar glanvourien, war o zremenvan, da gaout d’eze ar c’hras da vont tu pe du, gras ar pare pe eur maro mat.
Eleiz a dud a gred eo red, evit bezan sant, ren eur vue dreist natur, dishenvel a-grenn diouz bue an dud-all, tremen an de war e hed o paterât, an noz o kousket war an douar kalet, bevan diwar bara ha dour ha kastizan ar c’horf hep paouez.
Fazian a reont.
Evit bezan sant, awalc’h eo da bep-hini, en e stad a vue, ober evit ar gwellan ar pez a zo d’ober bemde, o lakat da dalvezout, evit ze, skianchou ar c’horf, vertuziou an ene ha grasou an Otrou Doue.
Doue ne zell ket kement ouz ar pez a reomp, ha ma ra ouz an doare a gemeromp d’hen ober. E zaoulagad binniget a bar hep distag war bep-hini ac’hanomp ; an disteran tra a reomp, hen her gwel, ha mar hen greomp dre garante evitan, e teu dustu da vezan bras dirakan.
Oc’h ober mat an traouigou a reomp bemde, eo e vlansonomp hon c’hurunen er baradoz. O lavaret mat hon fedennou, mintin ha noz, o senti ouz ar re o deus galloud warnomp, o labourat abalamour e fell gant Doue hen grafemp, eo e teuomp da vezan sent.
An traouigou a rêr bemde, grêt mat hag abalamour da Zoue, setu aze bali an nenv. Doue eo hon laka da vevan pep-hini en e stad. Pep-hini, en hon stad, e tleomp hag e c’hallomp en em zantelât.
N’eo ket ar stad eo a ra ar zantelez,
Ar stumm da ’n em denn enni an hini eo !
