Daoust ha souezus e vije bet gwelet Adam hag Eva o chom sentus ma ne vijent ket bet tentet ?
Daoust ha souezus e vije gwelet ac’hanomp habask ha chentil, mac’h afe pep tra d’hon giz ?
Nan. Pa c’houez avel an dentasion endro d’imp, ha pa chomomp, koulskoude, sonn en hon zav, neuze eo e tiskouezomp da Zoue zo gwad yac’h en hon izili ha karante evitan en hon c’halon.
« Pa vezer tentet, eme sant Ambroaz, e tleer en em erbedi ouz an Otrou Doue. An neb a ’n em blij en dentasion a ’n em gollo ; mes an neb a zisplij d’ezan an dentasion, Doue hen zalvo. »
udikaël, mab henan Judaël, a zo unan eus Bretoned ar VIIet kantved o deus lezet ar muian brud vat war o lerc’h.
E vrec’h a oa dir :
e galon a oa aour,
Penn kentan ha penn divezan e vue a dremenas en manati Gaël. Epad ma oe war an trôn, ar vro a oe en peuc’h. Diou wech, koulskoude, e renkas ober brezel evit diarbenn ar roue Dagobert a felle d’ezan lakat truajou war ar Vretoned, ha diou wech e c’honezas.
« Hegarat evit e vignoned, a lavar d’imp eur skrivanier koz, Judikaël a oa didrue evit e enebourien, dreist-oll evit ar C’hallaoued. Alïes e stourmas oute ha bep tôl e ledas aneze war an dachen.
» Ober a reas, hag hen c’hoaz yaouank-flamm, treo souezus, ha ne oa ket eun den en kreiz an oad goest d’ober aneze.
