|
’Ti ar marichal e kaved.
Pa veze glao, tud dastumet,
Renket darn eus e ostizien,
Niver eus e amezeien,
E-barz ’n o bruched o daouarn,
Pe o tana gant eun houarn.
An teodou, avat, ’yê en dro
Diwar-benn kelachou ar vro.
Ma tibun ar merc’hed er stêr,
Ar c’hovel ivez ’glev traou kaer :
Bommou demeus ar re vrasa,
Marvailhou ar re fentusa,
Rimadellou ha lavariou,
Prijou ar marc’had, ar foariou,
Stumm ar c’hezeg, ar zaouteier,
Stad ar prajou, ar parkeier.
⁂
E wreg a oa e holl sikour
Met ’lïes er-maez ’doa labour.
Neuze, ’vit rei dao war an tomm
Da c’hortoz n’en doa ket ezomm :
Nebeut pe nebeut er penn-kêr
Pep-hini diouzomp ’oa skôer.
⁂
Sklerijennet ’weled ar c’hôl
Pa vezed e lec’h all ouz taol.
Ar goanv deut, e-barz e di kloz
An anvez sklintine bemnoz.
Sonj am eus penôs, d’ar zadorn,
Yaouank ’roen d’ezan an dorn
’Vit lemma e filzier-aoten
Klasket ’balamour d’o neuden.
⁂
Konter dre natur, d’ar mignon
E tizolôe e galon.
Evel-se e klevis gantan
Ar pez a ziskuilhan aman :
O tec’het ’oa diouz e vestrez
P’e gavas e foar ar Fouilhez ;
Eur chechadig war e chupenn
A droas tu ’vit tu e benn.
Kinnig a reas eur banne :
Hi hag hen mat en em gare.
Eur miz goude, stag da viken,
E kouskent dindan he zôen.
|
