N’hoc’h euz enn ho kinou, bandenn Franmasouned,
Nemet komzou flemmuz eneb ar Vretouned ;
Ma karfet ho kredi, Bro-C’hall a ve, pell-zo,
Dismantret gan-e-omp ha dem-zost he maro.
M’ho deuz ar Vretouned, gant paotred ar Vende,
Enebet keit amzer, gant nerz, ouz hoc’h arme,
Eo vit dalc’her ho gwir : rag, o tifenn ho Roue,
E tifennent Bro-C’hall, Breiz-Izel hag ho Doue.
C’houi n’hoc’h euz gwir ebet evit ren er vro-ma ;
Ar Frans zo d’hon Rouaned ha d’hon dugez Anna ;
Rag pa roaz Breiz-Izel he dourn leal da Vro-C’hall,
N’oa ket c’hoaz enn hor bro ganet hoc’h ouenn, tud fall.
Ho Republik n’ez eo nemed eul laerounsi ;
Hag ho tispac’h, c’houezet ebken dre gasoni,
A zo deuet euz Berlin, euz Francfort, euz Londrez,
Kement eneb d’hor Feiz evel d’hon Rouantelez.
Treac’h hoc’h bet, gwaz a ze ! gwaz a ze vid ar Frans !
Abaoue : fallagriez, dispac’h ha dismegans,
Frouez brein ar Iuzevien hag ar Franmasouned,
A glask ampoezouni bro iac’huz hon Rouaned.
Med ho lorgnez ne c’hall dont enn hon izili,
Enn hor gwazied, bikenn, ho pinim da virvi,
Nan, biskoaz goad Iuzeo, biskoaz goad Franmasoun,
Ne d-ei beteg kaloun ar Gall hag ar Bretoun.
