’Pad in exitu ar Vreiziz
A dinse ar c’hloc’h e Keris.
— Nan, ma breudeur, eme eunn dall,
N’eo ket Arvor et d’ar bed all ;
Ha mad ve laret ar gredo
Hor boe disket gant hon zado.
Doue da genta, Breiz goude,
Gant fe, fizianz ha karante ;
Ken gwir hag ann heol lugernuz,
Doue ha Breiz a zo paduz ;
Keitvo oar ann aod eunn dolmen,
Hag a divoano eunn dervenn,
Ann dero ’barz ar c’hoajo braz,
Ar bruk e lannek, hag ar groaz,
Keit vo eur groaz-hent enn he zao
Hag huel ar c’hleun er parko,
Keit draillo ar mor ann awel,
Biken na varvo Breiz-Izel. —
Ar re all lavaraz Amen.
Oar ar Mene-Hom o tremen,
