Pajenn:RBV 1873-2 p286-297.djvu/5

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
290
le grand juif.


Le grand Juif se tenait auprès du feu, — et lui dit promptement :

« Prenez celui que vous voudrez, — quant à marcher, vous ne le ferez pas.

» La haquenée est à la porte de la cour, — bien sellée, à vous attendre.

» Elle est ferrée avec du laiton blanc, — ayant à la tête une bride dorée,

» Une selle argentée sur son dos, — pour vous porter, Louise Le Roux.

Petite Louise Le Roux disait, — en montant sur sa haquenée :

— « Je dis adieu à mes compatriotes, — si ce n’est au voleur, mon frère Louis, qui m’a vendue au Juif.

» Je voudrais malade mon frère Louis, — jusqu’au retour de la femme du Juif, — pour lui dire : « Lève-toi de là, Louis. »


————


 
Ar Jouiz braz oa tal ann tan
Hag a lavaraz d’hei buan :

Gwisket ann hini a geret,
Evit kerzet na refet ket.

Man ’n ankane enn toull ar porz
Ha dibret kloz euz ho kortoz.

Houarnet eo gant leton gwenn
Eur briz zulaouret enn he benn.

Eunn dibr arc’hantet war he gein
Louizaik ar Rouz vit ho tougen.

Louizaik ar Rouz a lavare
War gein hec’h ankane pa bigne :

« Adeo a larann d’am broiz
Nemed d’al laer, ma breur Louiz,
En deuz ma gwerzet d’ar Jouiz.

Me garfe klan ma breur Louiz
Ken a c’harife greg ar Jouiz
Da laret d’hean : « Zav a-lese, Louiz. »