Pajenn:Ricou - Fablou Esop, 1828.djvu/31

Kadarnaet eo bet ar bajenn-mañ
( 27 )


Hac an oll ranet a davas
Evit dont da renta hommach,
Ha da saludi ar roue
O devoa bed digant doue.
A neubeudo e tosteont
Hac ardi ontàn e teuont,
Ma lamment d’an traon ha d’an ec’h
Dreist ho roue, ep cavet nec’h.
En goapâd a rent excelant ;
Ne voaint qet anezàn contant.
Importuni a rent are
Jupiter da zigas deze
Unan herve ho santimant
Hac a vije crèn ha vaillant.
Pa voelas ho ompinion
E roas deze ar cigogn.
Ennes so eur roue vaillant
A bourmen ar mare contant,
Ha qement a gueo var e ent
A ve tout devoret qen qent.
Dont a reont are da glem ;
Mæs innutil eo ho feden.
Deus an nos e clemont bepred :
Pa c’ha ar cigogn da gousqet,
E sortiont deus o c’hanvern
Hac e criont var boes ho fenn,
Gant ho moez raouiet : raca rac,
Ar roue-màn n’en dé qet mad.
Mæs coll a reont ho amzer
Rac ne c’hoanta qet Jupiter ;
Pa ne garient an douç, ar gentil,
E chom ho feden inutil.