Er foenneier glas e skrijo ar falc’h er geot hir hag e youc’ho ar baotred goude ar falc’hadegou.
Al labour a ganin.
Er c’hoadou, palennet o gwenodennou gant kinvi ha deliou melenet, e kano bouc’hal ar c’hoadour hag ar skolp a lammo, evel bleuniou, e bep tu. Ar gwez a zrasko en eur goueza hag ar skourrou, en eur c’hourvez, a blado ar man hag al lus. Gant delc’h an dero, avat, e vo steuet binviou hag e korf ar fao e vo tailhet bouteier evit ar Vreiziz a valee, kent, diarc’hen.
Al labour a ganin.
War c’horre ar menez, el lannegou, e vo maradeg ha, goude tan ar brug, e luc’ho aour an ed. Ha diwar an diribinou, e weli betek serr-noz, ar chatal o peuri dibreder, en traoniennou sioul. Rak, argadet hon eus, hag ar bleizi a zo bet argaset ha lazet. Ar bleizi a zo bet lazet, foeter-hent, hag ar stered a zo kouezet diouz an neñv.
E Breiz nevez, an heol a gani.
(Ar stered a varv en dro da benn nomenoe ; dremm ar c’hadour a zeu da veza skedus evel an heol.)
Ar stered a zo kouezet diouz an neñv. An heol a ganin. (Dihun a ra. Koueza a ra war benn e zaoulin.) Te ’ zo Nomenoe, an heol e Breiz Nevez. An heol a ganin.
