Hizio emañ foar ar c’hezeg hag araok eun eur amañ e vo kezekenned ha mirc’hed kalloc’h, e-leiz, war ar blasenn.
Dont a raint marteze ; gwerzet, avat, ne vint ket. Rak ne vo foar ebet.
Pe vo foar, pe ne vo ket, me n’oun ket chalet : en eur zont e kêr em eus gwerzet va ebeul da Jakez ar c’higer.
Gwerzet ha paeet ?
Paeet e vo mar n’eo ket c’hoaz. Gwelit : touzet eo ar vlevenn, e kroaz, war dailher al loen ; a-benn eur vunutenn amañ, e touchin va gwenneien.
Pe Youenn pe Jakez an hini a vo tizet ? Setu aze eun divinadenn.
Pa lavaran d’eoc’h ne vo ket foar. Na kezeg, na tra.
Ha perak ’ta ?
(Kouerien en tu all).
Dal ! gwenneg ar chañs evit ma vo foar ar saout.
Doue ho paeo, va den mat, evit hoc’h aluzen,
Hag a rabato d’eoc’h eur pennad pinijenn.
(Eur goueriadez gant eur banerad viou.)
Ouf ! na pegen tomm eo d’in.
