Gwelout a reomp e zroug, e boan, e nec’h, hervez ma harzh.
Ki eo, ki a darzh.
Tu enep an neuz eo tu gwir an den.
Ha bevet an neb a skop war hon douar gant heug santel,
Hag a bign pell diouzh ar boultrenn, pell diouzh ar glaour, a daolioù askell.
Klevout a ran ur vouezh, pell, pell, du-hont,
Ur vouezh marv abaoe pell ’zo.
Mouezh ur plac’h eo ?… Petra ’ lavarin dezhi peogwir eo va c’halon
Goullo.
Yud a glevan, ha difronk, galvadennoù ha goaperezh.
Glac’har ha truez
Feiz, kan ha dic’hoanag kri,
Pedenn karantezus ha garm ki,
Dispac’h ha reuz.
En va c’halon eo em eus klevet.
’Vit tremen va amzer kemeret em eus
Al lizheroù ec’h eus din-me skrivet,
A-hed an amzer dibunet,
Ha dilavar on chomet, hep mennoz hag hep keuz.
Dastumet em eus da lizheroù,
Hag o lakaet el lec’h edont.
Er paperoù-se nag a huñvreoù,
Nag a feiz dispont !
Ha va divrec’h a zo kouezhet a-hed va divesker,
’Vel divrec’h skuizh ar gourener.
Santout a ran va c’halon o c’hwezhañ ’giz ur gor,
Gant goell ar gourvenn.
Noz eo. Sioul eo kement tra, nemet ’us d’am fenn
O klask lazhañ ar gouloù, e nij ur gelienenn
Lor.
Versailhez, 8 Gouere 1925.
(Kaset gant Youenn DREZEN)
