Pajenn:Sales - En or ag er vuhé devot.djvu/238

Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Or ag er Fuhé Üepvi, , e glasque mêlein en avantageu naturel e hoès rë-ceuet guet Doué. Rac partout é larér penaus en bani e vêle guet grèd ur varhadoureah péhani nen dé quel ér stad de brenein * e zou ordinæ*-remant tantet bras d'hé lairreah. Mæs mar dér beta disprise in hou prièd durant m’hou mêlér, chonget erbat é hroér d'oh un offance hemb som ; rac nitra sclærroh; ne glasquér quet bemb quin bou counie, mæs credein e rér é oh déjà hanlér gou-niet. Én effèd, hanlér accord-vér guet en eile marhadour ur huéh ma vér dihoustet doh er hetan. A pe mès consideret er hlehiér-discoharne e receuaa Rebecca a berh hé frièd Isaac, èl er mercheu quetan ag é garanté, é hès deit chonge d’eign é oé mis* tériussoh er sorte braguerisseu-zé, eit ne gredér, hac eit nen dès credet Pline, a p’en dès laret ne gave quet en dès bel quin ræson er groagué d’oü douguein a ol viscoah, nameit er bligeadur ag ur certæn brud e hroant étal ou discoharne , ha pé-hani e goûtante agréablemant ou vanité. Eit on-nié , me grède, rêvé ma remarque er Scritur, é verchant er hetan droèd en dès ur prièd ar galon é voès , péhani ne zelie distanque hé discoharne nameit de cheleuèt é voéh hemb quin. Car anfin , ne faut quet jamæs ancoéhat é ma dré er scoharne é ampouisonnér er galon. Er garanté hag er fidélité e gond nie asaamble d’ur gonfiance douce ha familier, péhani e hum sisoo a zianvès dré gonzeu ha gesteu tinér ha oa* rantéus 5 mæs perpet pur ha sincér. Chetu penaus en dès hum gomportet er Sænt hao er Santésèd, péré en dès passet dré er stad a briédereah ; chetu ehué èr péh e remerque er Scritur a zivout Isaac ha Rebecca, hac er péh ehroasd’hanàuein d’Abimelech petra oent en eile d’éguité. Chetu hoah petra ezou bet caus m’en dé bet casi blâmet sant Loeis, péhani, deustçu péh quer ruste-oé doh-t-ou é hunan, e ré neoab liés d’er Rouannès é brièd er mercheu sclærran ag en amité tinér en doé aveil-hi. Mæs >ogIe ' Vrivèd