Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/10

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
vi

m’obéreu guellan e ran liès, rac m’en dé er mod, ha hemp intantion vad er bet : hum zioustein e ran æz a nehai, ha me fedenneu liessan e zou hemp devotion : en daibrein hac en ivet e geine me horf hac e drouble me ræson : me speret e zou brouillet quel liès dré bep sort chongeu, me halon couciet dré en infamité a baillardiah, ha poén en dès men deulegat ivius é huélet æzemant me nessan. Péh ur foul a anemiset ! Ol ansambl, pé en eil goudé éguilé en em attaquant ; ne mès jamæs a repos nac a surté. O men Doué ! deit d’em secour ; sàuet, hac hou ç’anemiset ha me ré e vou ol dismantet. Sihoah teign em bout quel liés sentet doh-t’hai ! A hinihue eit jamæs en ou abandonan hac e renoncian dehai a greis me halon, rac displige e rant deoh, rac int e ra deign col hou caranté ha col me inean. Ya, men Doué, er gonfiance e mès ér secour e rehait deign dré hou misericord, e ra deign ur hourage neué eit resistein doh en ol tantationeu, eit feahein er fal inclinationeu de beré é hon douguet, é spécial honen N, ha honen N, ha de dorrein er fal daicheu de beré é hon taulet, é spécial henen N, ha henen N, &c. Me hou supli, o me Jesus ! dré er mérit a hou Passion, n’em abandonet quet ; secouret-mé d’ou feahein ha de zoug er victoér ar nehai ol, eit me ellein bout pur ha santel dirac oh, hac hou mêlein de jamæs guet er Sænt hac en Ælet ér Baraouis. El-cé re-vou groeit.