LLEIN e rer tostat d’er sacremanteu divin-zé guet hilleih a intantioneu. Raccé eveit tennein profit a nehou, ret é miret hilleih a dreu é tær amzer differant : é raug er gommunion, a pe ver ar er poent de gommuniein, ha goudé er gommunion.
É raug er gommunion, deusto peh intantion hun ès, é teliamp berpet purifiein hun inean dré er sacremant a benigen, mar hum santamp cablus ag ur pehet marhuel benac ; é teliamp arlerh hum cârein a greis hum halon ha hemp difforh erbet de Jesus-Chrouist ha consacrein dehou tout hun inean guet ol hé fuissanceu, pen hun ra ean demp én antier ér sacremant, é oaid, é gorf, é zivinité, guet en trésor infini a é veliteu. Hac èl nen dé quet calz a dra er peh e offramp dehou, pé mei quasi nitra é scoé er peh e ra demp, ret é ma tesirehemp hur bout ol er peh en dès gùellet jamæs offrein dehou er ré ag en ean hac ag en doar, eit ma rehemp quenteh a nehai ur prof agréable d’é vajesté divin.
