nen dé capable meit d’hun hol, gùellein e ramp hum ziscar é chongeal sehuél er réral. Câramp hun nessan én ur fæçon ne recèuou hun inean domage erbet ; er surran é na rehemb nitra dré en intantion hemp-quin a rèin exampl ha squir d’er réral, guet eun mar hum gollehemp en ur chongeal ou sauvein : groamp hun actioneu guet simplicité ha guet un intantion santel de bligein de Zoué hemp quin : a pe ouïehemp pratiquein er vertu a humilité hac hanàouet petra é hun œvreu mat, ne rehemp quet istim assès a nehai eit credein é ellou profitein hilleih d’er réral er peh e brofit quer bihan d’omp-ni. Nen dé quet necessær ma vehemp quer sourcius é quever en ineanneu, ma collou hun hani é repos.
Ni hun bou er séhet bras hont d’ou sclærderein, a pe bligeou guet Doué er rêin demp, mæs ret é gortos ma tèi a nehou ha ne faut quet chongeal é homp capabl d’hur bout-ean a hanomp hun hunan. Conservamp d’hun inean er peah hac er repos ag ur bellaen santel doh en dut : volanté Douè é ma vou èl-sé eit en ériein hac er staguein doh-t’hou ; hum zalhamp azéet én hun interior que n’arriuèi er
