Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/317

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
313
durand en Overen.

ur sél a druhé, touchet me halon, convertisset-mé, reit teign en donæson précius a hou caranté ; reit er memb græce d’er Belêg e offre aveit omb er sacrifice adorabl-zé.

Durant en Abostol.


JEsus goleit a scop, mâlet a dauleu hac a jottadeu, decriet èl un torfaitour ! mé é, me Salvér, mé é er hriminel : mil guéh davantage e veritehen souffrein. Reit teign, men Doué, er græce d’andur guet patiantet en ol poénieu ag er vuhé, hac en ol drouc, anjulieu, dommage e ellehai bout groeit teign, acelfin ma ellein monet d’er joéyeu ag en éternité, e huès grateit d’er-ré en devou hou quemeret aveit scuir durant hou buhé.

Durant en Aviél.


ME zeliehai, ô men Doué, réglein mem buhé revé er péh e ansaignet demb én hou ç’Aviél : mæs, allas ! me ouair er péh e fal deoh, ha mé ne ran meit er péh e soul guenein : hui e zihuen doheign hou ç’offansein ; hui e gommand deign hou carein hemp quin ; ha me ne garan meit-on me hunan. Aveit hou ç’héli, red-é andur tout güet patiantet : ha mé, en distéran poén em disconfort. Aveit arriue béd-oh, red-é