arriuehai guenoh bout blesset guéhavè, er peh e oulèn guenoh hoah ur uéh é, ne daulehet quet en armage, na ne dehehet quet é rauc eit en dra-zé. Opèn eveit hou solitein d’ober erhat hou tever, hou pet chonge penaus er brésel-man e zou ur bresel doh pehani n’eller quet parrat ; hac éma ret a grén pé combatal, pé merhuel : car anfin affær e hoès doh anemiset quer furius ha quen ahurtet, m’éma impossible en devout jamæs na peah na repos guetai.
R hetan tra e zou ret teoh gober a pe zihunet, é digueor deulegat en inean hac hum gonsiderein él abarh en ur place a gombat, é presance hou anemis hac én necessité pé de gombatal, pé de hum gol eveit jamæs. Laqueit enta én hou isprit en anemis hont, pehani nen dé nitra quin meit ur vice, pé un inclination disordre, a behani é clasquet hum zizober a oudé ur certæn amzer ; laqueit én hou esprit hoah ur uèh er monstre furius-zé pehani e za deoh eit hou tivorein. Ér memb amzer
