hac e ra dehou tout er vravité hac er mad e admiret én hou. Goudé en dra-zé hum rejouisset é uélet penaus éma er mæstre-zé drest en ol ha quement tra zou, en dès groeit é unan hemp er secour a hanni aral en ol avantageu cair-zé peré e ra deoh quement a blijadur, penaus é spleitant ol é Doué én ur fæçon admirable, ha penaus en excellantan a nehai ne dosta quet d’é berfectioneu infinie.
A p’en hum arrestet eit contamplein un œvre cair benac en dès groeit er Hroéour, hou péet chonge éma nitra a nehou é unan, chonget ér micherour en dès ean groeit, laqueit én hou é hunan hou ol joé ha laret dehou : O men Doué ! o me ol desir ! o me ol bonheur ! Brasset é er joé em ès a pe chongean penaus er perfectioneu en dès en treu crouéet, e zou ul limage a hou perfectioneu hui, hac é oh er vamen a nehai.
A pe uélet gué, plantenneu, boquetteu pé treu aral èl d’hai, chonget penaus er vuhé ou dès ne za quet a nehai, mæs ag er speret ol-buissant hont pehani ne uéler quet, pehani é hunan e ra dehai bihuein ; laret dehou : O Doué a ol viscoah ! o ol joé me inean ! o buhé souveræn ! Hui é
