— 101 —
An tad a ra tro an ti hag a ginnig d’ar jubenn e wreg, unan eus e verc’hed dimezet, eur c’hrouadur bihan ganti war bleg he brec’h, eur verc’hig ha n’ema ket c’hoaz en oad da zimezi hag erfin ar plac’h nevez.
An Tad
Gortozit ’ta eun nebeudig
Ma rin eur haleig,
Da c’houzout hag ez eus en ti
Eur plac’h bennak da zimezi.
Setu unan a ziaze,
Mar deo diouz ho toare.
Ar Jubenn
Ouz ar wreg fur-ze pa zellan,
Heb aoun e lavaran
He deveus graet mat he labour
Maget ke zud, gwisket ar paour,
Met ar pez he deus graet pell ’zo,
Eun allig her graio.
An Tad
Setu ama unan ker gae
Hag an heol da viz mae,
He diou chot ’zo diou gerezenn,
He daoulagad, diou steredenn
Hag a zo da ziouall outo
Hounnez eo sur ho po.
Ar Jubenn
Ya ! va mignon, an dremm lemm-se
Eo dremm ar garante,
Met me gred eo dija poazet
Diouz an darbod he bizied
Ha mar d’eo ker ruz he chot klei
Eun all ’n deus poket d’ei.
|